Als je aan Vontjesboore na 3 dagen en nachten carnaval vraagt “of het ne goeie was” dan zeggen ze meestal ja. Hoe je zo’n weekend beleeft is nochtans erg persoonlijk en hangt van veel factoren af. Toevallige ontmoetingen, onverwachte gebeurtenissen, het weer, de sfeer, de vrienden waarmee je op schok bent en wat ze het voorbije jaar allemaal meegemaakt hebben… Er valt altijd wel wat door te spoelen. Carnaval als vluchtroute. Carnaval als anti-stressmoment. Carnaval als grote resetknop.

Dinsdagmiddag voelen de meeste carnavalvierders zich alsof ze Kamp Waes overleefd hebben. De vermoeidheid zal nog lang in het lijf zitten. De liedjes, het getrommel krijg je voorlopig niet uit je bonzend hoofd. De geur van isomo en frieten, bier en vernis. Gelieve niet aan je vuile carnavalsschoenen te ruiken. Een combinatie van walging en weemoed. De frisse geur van carnaval dat weer voorbij is.

Voor mij was het de beste carnaval in jaren. Zelfs de ellendige regen die vooral zondagnacht en maandag bijna de hele dag spelbreker was, kan aan dat gevoel niets veranderen. De emoties die overheersen zijn respect, fierheid en bewondering. Voor de creatieve inzet van al die carnavalisten. We zijn rotverwend in deze stad. Het is echt niet vanzelfsprekend dat je hier elk jaar zo’n indrukwekkende carnavalsstoet te zien krijgt. De dronebeelden op de Facebookpagina van Gruute Met geven keekebisj.  Het is lang geleden dat de zondagmiddagstoet zoveel volk lokte. En de massa feestvierders die hier -vooral op zaterdag-en maandagnacht rondloopt, neemt elk jaar toe. Creëer volgend jaar nog een extra feestplein bij en ook dat zou vol staan. Fascinerend. En kijk naar die honderden feestneuzen -veel jongeren- die soms met erg originele outfits voor de dag -of nacht- komen. Overweldigend. Volkscultureel erfgoed om te koesteren. En oprecht blij en ontroerd dat ik stilaan ook meer jongeren met een kleurtje verkleed zie carnaval vieren en onze Halse liedjes hoor mee brullen. Als dat geen integratie is. Soame in je stad het hoogtepunt van het jaar beleven.

Groot respect ook voor organisator Halattraction die met een vernieuwd bestuur onder leiding van André Detournay -een carnavalist pur sang- een vlekkeloos parcours heeft afgelegd. Hoeveel uurtjes vrijwilligerswerk zouden dat niet zijn? Begin er maar eens aan, met een klein team en steeds strengere regels en eisen waaraan zo’n groot openluchtevenement moet voldoen. Dat is echt gene kattepis.  Er waait onmiskenbaar een positieve nieuwe wind. Constructief op zoek gaan naar oplossingen en compromissen, rekening houden met gevoeligheden. Motiverende schouderklopjes. De eerste zaadjes zijn gepland, dat belooft voor de toekomst!

Carnaval is (zelf)relativerende humor en die was volop aanwezig in de toespraken van de verschillende carnavalsprominenten. Van mini-tot seniorenprinsenpaar. Joery en Natasja bewezen een prinsenpaar met uitstraling en inhoud te zijn. Met plezier krijg je dan wel eens een lekkere slagroomtaart in je gezicht 🙂

En gaat hij nu echt niets zeggen over de Halse muziek? Hij zaagt daar toch altijd zo graag over. Wel, daar kan ik kort over zijn. Het wonder is zich aan het voltrekken en dat maakt mij -en ik ga daar vanuit- de meeste Vontjesboere erg gelukkig. Je merkte het al aan de mixen van de Halse dj’s die de voorbije weken gelanceerd werden. Het aandeel Halse muziek in de (meeste) dj-sets die ik op de verschillende pleinen kon meemaken is sterk opgedreven. Logisch, alle grote carnavalhits van de voorbije jaren zijn intussen Halse nummers. Negeren is geen optie meer. De jeugd groeit op met de muziek van Mathias, prins Wouter, Jonge Heren of d’Afzakkers. Die evolutie valt niet meer te stoppen. Het voorbije weekend was ik geregeld druk met carnavalsverslaggeving -en passant hulde ook aan al mijn journalistieke collega’s, zeker de topteams van Gruute Met TV en de Halse radio Victoria- maar ik probeer tijdens de dolle nachten ook zelf nog wat te vieren. En de 3 DJ-sets die ik kon meemaken op de Grote Markt (van Bassfront, Skiladze/Apweski en Adventure) waren gewoon bangelijk goed. Net zoals op de Beestenmarkt waar ik zaterdagavond die van de Muyllekes kon meepikken. Ik was -excusez le mot- zeiknat, maar dacht maar aan één ding: “blijve goen”, zoals in het liedje van de Smosjterpotten. En als je ziet hoe een MC Tisch, prins John of Waazennejoengzeddegaa de Gruute Met doen ontploffen wanneer ze optreden. Geef toe, dat is ongezien!

Fier op m’n stad. Fier op onze carnaval. Doetsj zu voesj!!